Μπορούν να συγκατοικήσουν κατοικίδια και παιδιά με άσθμα;

Στο «μικροσκόπιο» των επιστημόνων μπήκε για μία ακόμη φορά η περιβαλλοντική έκθεση.

των παιδιών με άσθμα. Μια μελέτη που έγινε από τους επιστήμονες στο Nationwide Children’s Hospital ανέλυσε την έκθεση σε περιβαλλοντικές καταστάσεις όπως είναι το παθητικό κάπνισμα και η συμβίωση των παιδιών με κατοικίδια ζώα για να προσδιορίσουν αν παίζουν κάποιο ρόλο στον έλεγχο του άσθματος με την πάροδο του χρόνου.

Οι επιστήμονες συμπεριέλαβαν στη μελέτη 395 παιδιά με άσθμα, ηλικίας 2 έως 17 ετών, τα οποία ακολουθούσαν τις κατευθυντήριες οδηγίες NAEPP (EPR-3) για το άσθμα. Το 25% εξ αυτών είχαν εκτεθεί σε παθητικό κάπνισμα και το 55% συμβίωναν με γάτα ή σκύλο στο σπίτι.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι από τη στιγμή που ακολουθούνται πιστά οι κατευθυντήριες οδηγίες για το άσθμα, οι περιβαλλοντικές εκθέσεις στα κατοικίδια ζώα ή στο παθητικό κάπνισμα δεν ήταν σημαντικοί αρνητικοί παράγοντες στη γενική βελτίωση του άσθματος με την πάροδο του χρόνου.

Τα παιδιά με τη διάγνωση ανεξέλεγκτου άσθματος παρακολουθήθηκαν σε Παιδιατρικό Κέντρο Άσθματος και έλαβαν φροντίδα άσθματος σύμφωνα με τις οδηγίες του NAEPP.

Σε κάθε επίσκεψη (3-6 μήνες), οι οικογένειες απάντησαν σε ερωτηματολόγια για το άσθμα, αναφορικά με τις ανάγκες για τη φροντίδα μια οξείας κρίσης άσθματος, για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και τον έλεγχο του άσθματος (ACT) γενικότερα.

Ο έλεγχος του άσθματος στα παιδιά αξιολογήθηκε σε κάθε επίσκεψη. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν μεταξύ ασθενών με ή χωρίς έκθεση σε παθητικό κάπνισμα και μεταξύ ασθενών με ή χωρίς έκθεση σε κατοικίδια ζώα (γάτες ή σκύλους) στο σπίτι κατά την έναρξη και με την πάροδο του χρόνου.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι η θεραπεία του άσθματος, δηλαδή το γεγονός ότι ακολουθούσαν πιστά τις κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση του άσθματος, ήταν πιο σημαντικό από την έκθεση των παιδιών σε ορισμένους «αρνητικούς» περιβαλλοντικούς παράγοντες.