Γεια σας. Είμαι η Άννυ.

Γεια σας. Με λένε Άννυ. Είμαι 4 ετών. Είμαι ένα παιδί. Μου αρέσουν τα παιχνίδια και η παιδική χαρά. Μου αρέσει να παίζω με άλλα παιδάκια και μου αρέσει να οδηγώ εκείνο το πράσινο αυτοκινητάκι μου. Μου αρέσει να είμαι χαρούμενη. Δεν μου αρέσει όταν είμαι λυπημένη.

Μερικές φορές είμαι πολύ λυπημένη στο σπίτι. Ο μπαμπάς μου φωνάζει και με χτυπάει. Η μαμά με κλειδώνει στο δωμάτιο όταν έρχονται οι φίλοι της. Μήπως είμαι κακό παιδί;

Όταν έμενα με τη γιαγιά ήμουν καλύτερα. Όμως όταν έμεινα με τον μπαμπά πονούσα πολύ. Μερικές φορές έκλαιγα τόσο πολύ που μου κοβόταν η ανάσα. Αλλά ίσως ήταν και καλύτερα γιατί όσο περισσότερο έκλαιγα τόσο περισσότερο τις έτρωγα. Και οι γείτονες δεν ήθελαν να ακούν τις δικές μου φωνές. Τους ενοχλούσα από την ησυχία τους.

Έτσι για να μην ενοχλήσω κανέναν από την ησυχία του, ψιθύριζα ότι θέλω η μαμά μου. Αλλά η μαμά μου έφυγε ένα μακρινό ταξίδι. Κοιτούσα συνέχεια το τηλέφωνο μήπως και με πάρει και ακούσω τη φωνή της να παρηγορηθώ. Αλλά τίποτα. Μήπως είχε θυμώσει και εκείνη μαζί μου;

Μια μέρα νευρίασα τον μπαμπά πολύ. Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι. Με χτυπούσε για ώρα. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Αλλά θυμάμαι ότι πήγα σε ένα άλλο μέρος. Εκεί ήταν λίγο καλύτερα, γιατί δεν πονούσα πια. Αλλά δεν ήθελα να πάω. Ήθελα να είμαι μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά και να παίζουμε μαζί. Ήθελα να συνεχίσω να παίζω με τα παιχνίδια μου. Δεν γινόταν να μπορούσα να πάρω κάποια μαζί μου; Αφού είμαι παιδί!

Μετά κατάλαβα ότι δεν μπορώ να γυρίσω πίσω και στεναχωρήθηκα πολύ. Θα μου λείψουν μερικά πράγματα. Το σκυλάκι μας το αγαπούσα πολύ. Δεν ξέρω γιατί το έκανε αυτό ο μπαμπάς.

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι μπορεί να μη γινόταν έτσι. Αφού όλος ο κόσμος αγαπάει τα παιδιά. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν με έσωσε κανείς.

Με πληγώνει που ενώ ήξεραν όλοι γύρω μου ότι ήμουν λυπημένη και πονούσα δεν ανησύχησε κανείς για εμένα.

Με πληγώνει που ενώ ήξεραν πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που περνούσα, όλοι προτίμησαν να μη μιλήσουν για να μη μπλέξουν.

Με πληγώνει που ενώ ήξεραν τις συνέπειες που μπορούσα να έχω, με άφησαν να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Αλλά πώς να τα βγάλω; Είμαι ένα παιδί και μόνο η βοήθεια ενός ενήλικα θα με έσωζε.

Με πληγώνει που ενώ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας δεν βρέθηκε κανείς να σκεφτεί να με σώσει.

Είμαι η Άννυ. Θέλω να σας στείλω ένα μήνυμα. Τώρα που ξέρετε πόσο πληγωμένη είμαι, μην αφήσετε να πληγωθεί άλλο παιδί σαν εμένα. Μιλήστε! Πάρτε τηλέφωνο την αστυνομία. Πάρτε τηλέφωνο την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056. Ζητήστε βοήθεια από κάποιον άλλο. Είναι προτιμότερο να κάνετε λάθος, παρά να αφήσετε ένα παιδί να υποφέρει. Είναι δική σας δουλειά να το κάνετε αυτό! Μόνο εσείς θα μπορούσατε να με σώσετε. Μόνο εσείς θα μπορέσετε να σώσετε τα παιδιά που υποφέρουν.

Είμαι η Άννυ. Είμαι ένα παιδί. Και έτσι θα παραμείνω για πάντα…

Η παιδική κακοποίηση προκαλεί 2 θανάτους ανά εβδομάδα στην Αγγλία. Στη χώρα μας τα περιστατικά παιδικής κακοποίησης αυξάνονται δραματικά και καθημερινά. Το Χαμόγελο του Παιδιού κατέγραψε για το 2014, 719 καταγγελίες σοβαρών περιστατικών παιδικής κακοποίησης.